De laatste dag in het Glasriket.

07-08-2015 19:35 h
Vandaag was weer een super dag geweest. Mooi weer alleen in de avond een beetje regen.
Eerst zijn we naar Målerås geweest. Hier was een glasblazerij die helemaal afweek dan Kosta Moda en Orrefors. Het was een heel andere kunstvorm. Hier werkt men heel veel met mallen met dieren er in verwerkt. Dit was niet echt ons ding.
We konden het niet laten om toch nog een glaswerkstuk te kopen. We hebben daar geluncht voor 95 Zweede kronen (dit is iets meer als € 10,00) frites met schnitzel, onbeperkt salade bar, koffie en 1 fles fris. Hierna zijn we weer naar Kosta Moda gegaan.

In Kosta Moda gingen we de fout in. We gingen weer kijken in de winkels. En je raad het al…….weer een mooi glaswerkstuk gekocht. Ik zeg tegen: “Waar gaan we dit allemaal doen?”. Zij: “Dan schuiven de Mickey’s toch op?” Dat gaan we dus niet doen. We gaan de vitrine kast gebruiken die bij de deur staat. Probleem opgelost. Wat een luxe probleem. Waar je toch druk over maakt tijdens je vakantie. De achterbank van mijn auto ligt nu vol met glaswerk. Uiteraard verstopt onder schoenen, jassen en een deken er over heen. Ik heb vandaag de landweggetjes gemeden, bang dat het glaswerk sneuvelt. En daarna zijn we gaan glasblazen. Wat een leuke ervaring. Je mag niet alles doen maar wel veel. Je werd ondersteund door 2 medewerkers. Ik heb een soort schaaltje/vaas gemaakt en Wies had een bord gemaakt. Wies en ik hadden beide afwijkende vormen gemaakt. De medewerkers hadden zo iets nog nooit meegemaakt dat men afwijkende producten wilden maken. Ze zeiden ook dat wij de kunstenaars waren en zij de handen. Heel mooi om mee te maken hoe men van een bolletje vloeibaar glas een bord of schaal/vaas te maken. Bij mij moest er een aparte tool worden gehaald. Een soort kegel met een pijp eraan waarin ik moest blazen in de vloeibare bol. Van wies werd dezelfde handelingen gedaan tot aan de vorm van een schaal en toen ging de medewerker hem heel snel rond draaien. Langzaam nam de schaal-vorm de vorm aan van een bord. Ja, nogmaals wat een leuke ervaring om iets zien te groeien tot wat je voor ogen had.