Op weg naar Idre in Zweden.

Het ontbijt in het hotel was uitgebreid. Ik heb dus veel gegeten want ik wilde niet meer in Noorwegen wat te eten halen. Het was een rit van ongeveer 4 uurtjes.

Na het ontbijt wilden we naar Frognerseteren gaan, een punt op de berg waar je een heel overview heb van Oslo. De weg ernaar was een heel ervaring. Veel bochten maar gelukkig asfalt met gaten in de weg.

Maar de wolken lagen laag en dus geen zicht op Oslo. We zijn toen naar een springschans voor ski’s gegaan maar daar zag je de top nog niet eens.

We hadden een ander plek op het oog (Vetakollen) maar dat was echt rally rijden over smalle weggetjes (waar er alleen maar 1 auto langs kan). Toen we op het einde van een weggetjes van grind waren, kwamen we de bewoners (zo te zien waren dat zeer goede gesitueerde bewoners) van het laatste huis tegen. Zij waren zeer verbaasd en vroegen of wij verdwaald waren. We vroegen of dit de plek was voor een overview van Oslo. De man zei: “Nee. Je moet dan hier helemaal omhoog lopen en er is veel regen voorspeld.” Dus hebben we besloten dat we maar naar Idre gaan.

Tot onze verbazing kwam er ook nog de vuilniswagen de berg op. Naar beneden ging de vuilniswagen in zijn achter uit. En wij daar achter aan met een slow tempo.

In Noorwegen op de auto weg hebben we zeker en 6 tot 7 keer tol moeten betalen. Dat was voor tunnels en stuk weg. De tol was gemiddeld een 25 Noorse kronen (ongeveer € 2,50).

Tijdens de rit naar Idre had Wies het idee om naar Njupeskär Waterfall. Om hier te komen moesten we weer over gravel wegen rijden. Mijn auto ziet er niet naar uit. Maar dat vond ik niet erg. Was een soort rally rijden. Alleen mijn Traction Control System stond aan. Was maar goed ook. Wies vindt slippen niet zo leuk (ik wel).

Voor we naar de waterval gingen hiken, zijn we eerst wat gaan eten. Zweedse balletjes gemaakt van eland (moos). Dit is pittiger vlees dan rendier. De saus en de rode besjes waren te gek. Heel anders dan bij IKEA.

De waterval was een hike van 1,9 km heen en natuurlijk ook terug. Het was een zware hike. Veel hellingen en veel stenen/rock op de weg. Er waren ook stukken die heel goed begaanbaar waren doordat er een houten pad was aangelegd.

Vanuit Njupeskär Waterfall zijn we naar het appartement in Idre (Idre Himmelfjäll Resort) gereden. Dit was weer een weg van 15 km over gravel en kiezels en de rest van de 45 km was geasfalteerd.

Eerst naar de winkel om boodschappen doen. Zoals brood, beleg, chips en frisdrank.

Het was nog een hele tour om het appartement te vinden en om binnen te komen. Gelukkig was de buurvrouw (komt uit Zweden en leeft in Australie) geholpen. Je moest een code toetsen op de klink. Naar lang zoeken en proberen is het uiteindelijk gelukt.

Het appartement is heel klein. Een stapelbed voor 2 personen. Een slaapbank, die Wies heeft omgetoverd tot ons bed voor 3 nachten. Gelukkig hebben we Wi-Fi. Dan kunnen we als nog B[e-38]B vol liefde volgen. Stel je voor we moeten dan alle afleveringen gaan benchen als we thuis zijn. Nee dan liever hier kijken via de computer gekoppeld aan de TV.

Vandaag was een regenachtige dag. Toen we de berg op reden om te kijken naar een overview was het net of we in de film Rambo zaten, door de wolken rijden en de regen.

Het heeft de hele dag geregend en pas opgehouden toen we bij het resort waren.

Het auto (rally)rijden was de high light of the day